Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Εικοσιεφτά

- Τι κάνει το πουτανάκι μου? λέει ο Άρης
σε μια δύστυχη υποψήφια για καμάκι λυγερόκορμη καστανομάλλα, η οποία πίνει το ποτό της δίπλα μας. Αυτή δείχνει να μην αιφνιδιάζεται, γυρίζει το βλέμμα της σε μένα και μου λέει
- Φίλος σου είναι αυτός ο βλάκας?
Εγώ θέλω να της πω ότι δεν τον ξέρω, σήμερα μου κατσικώθηκε*, με κυνηγάει διαρκώς, θέλω απεγνωσμένα να απαλλαγώ από αυτόν αλλά τελικά δεν λέω τίποτα από αυτά και της γνέφω καταφατικά.
- Να τον χαίρεσαι, μου κάνει και μεμιάς σηκώνεται και πάει και κάθεται αλλού.
- Έχεις σκεφτεί να αλλάξεις ρεπερτόριο? λέω στον Άρη που δε πτοείται και ήδη κοιτά αλλού.
- Aγόρι μου, κάνει με ύφος πρύτανη, εγώ είμαι κυνηγός. Και ψάχνω το θήραμα μου. Αν δε μου κάτσει αυτό που θα βρω, πάω για άλλο.
- Ναι, αλλά στη τελική αυτό διαλέγει.
- Ξέρεις καμιά μπεκάτσα να διαλέγει το κυνηγό της?
- Εγώ γιατί νόμιζα ότι μιλάμε για γυναίκες?
- Στέφανε άκου. Οι γυναίκες κατά βάθος γουστάρουν αυτού του είδους τη
  προσέγγιση. Ζητούν την έλλειψη σεβασμού. Είναι στο DNA* τους
- Και στο δικό σου είναι μάλλον να σε κοπανάνε!!
- Δεν είναι όλες οι γυναίκες το ίδιο.
- Και αυτή που μόλις έφυγε?
- Η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Και στο κάτω κάτω αυτή έχασε όχι εγώ.
- Άρη τις απόψεις σου αυτές τις έχεις μοιραστεί με τη κοπελιά σου?
- Καλά μαλάκας είσαι?  Στη κοπέλα μου λέω αυτό που θέλει να ακούσει!!
- Εδώ δηλαδή ισχύουν άλλοι κανόνες?
- Σαφώς...
Ο Στέλιος ανανεώνει τα ποτά και κάθεται μαζί μας. Εκείνη τη στιγμή ξεκινά
να παίζει το "Woman in chains" των Tears for Fears και γω βρίσκω ευκαιρία
να μπήξω βαθιά το μαχαίρι μου.
- Άρη τη κοπελιά σου πως τη λένε?
- Αγνή.
- Υπάρχει όντως ή είναι καμιά φουσκωτή κούκλα?
Ο Στέλιος ξεσπά σε γέλια, γεγονός που κάνει έξαλλο τον Άρη.
- Και βέβαια υπάρχει. Είμαστε μαζί πέντε χρόνια.
- Μια ολόκληρη ζωή. Και πως δεν μας την έχεις γνωρίσει μέχρι στιγμής?
- Απλά δεν έτυχε. Με την Αγνή βγαίνουμε για φαγητό μία φορά τη εβδομάδα
  Τις υπόλοιπες βγαίνει με τις φίλες της και γω με τους φίλους μου.
- Ελεύθερη σχέση! Γουστάρω! κάνει ο Στέλιος πίσω από τη μπάρα.
- Όχι δε κατάλαβες, διαφωνεί ο Άρης. Το έχουμε συζητήσει και το έχει καταλάβει.
- Τι πράγμα? πετάγομαι
- Τον πρώτο θεμελιώδη κανόνα των σχέσεων, κάνει ο Άρης με σοφία.
- Ο οποίος τι λέει? ρωτάω και ψοφάω να ακούσω.
- Λέει πως για τον άνδρα δεν σημαίνει κάτι αν ξενοπηδήξει, ενώ για τη
  γυναίκα σημαίνει τα πάντα.
- Φίλε μου αν το δέχτηκε αυτό θέλω να μου δώσεις αυτόγραφο, κάνει ο
Στέλιος στον Άρη και από το ενθουσιασμό του μας κερνά τεκίλα σφηνάκι.
- Για κάντο μου αυτό πενηνταράκια, του λέω
- Στον άνδρα είναι τέτοια η κατασκευή του, που είναι υποχρεωμένος να
  ξενοπηδήξει. Αν σου σηκωθει τι θα κάνεις? Θα πρέπει κάπου να τη βάλεις.
  Είναι χρέος σου. Εκείνη τη στιγμή δε κερατώνεις. Επιτελείς το ιερό σου
  καθήκον. Μετά ντύνεσαι και φεύγεις. Έχεις κάνει το σωστό. Την επόμενη
  μέρα δε θυμάσαι τίποτα. Γυρνάς στη γυναίκα σου και περιμένεις την
  επόμενη φορά. Όσες φορές το κάνεις αυτό τόσο πιο τίμιος είσαι.
- Ενώ για τη γυναίκα πως είναι? επιμένω
- Για τη γυναίκα, φίλε μου, είναι διαφορετικά. Είναι εγκεφαλική. Πηδιέται
  με το μυαλό της. Αν το κάνει μία φορά την έχασες. Έφυγε. Δεν ξαναγυρίζει
  πίσω. Η γυναίκα κερατώνει ενώ ο άνδρας απλά γαμά...
Άρη, θέλω να του πω πολύ σοβαρά, νομίζω ότι έχεις πλάσει στο κεφάλι
σου μία θεωρία για να δικαιολογείς τις εκάστοτε μαλακίες που κάνεις.
Ίσως οι πολλές τσόντες που βλέπεις σου έχουν πειράξει το μυαλό και
έχεις εθιστεί στο sex πράγμα το οποίο σε κάνει να σκέφτεσαι με το
πούτσο. Αλλά στη τελική δεν του λέω τίποτε. Ποιος είμαι γω άλλωστε?
Μήπως είμαι καλύτερος του?
- ...Και όλοι οι άνδρες είμαστε ίδιοι, συνεχίζει ακάθεκτος. Παράδειγμα.
  Αν στο σπίτι σας ο πατέρας σας ή η μάνα σας ξενοπηδούσε ποιο θα σας
  στοίχιζε πιο πολύ?
- Δικέ μου είσαι μεγάλος ρήτορας. Όπως τα λες είναι, κάνει ο Στέλιος
  και μας αφήνει για να εξυπηρετήσει μία παρέα που μόλις κατέφθασε.
- Έχεις αναρωτηθεί αν η γυναίκα σου απλά σε δουλεύει και κάποιο βράδυ
  σε στείλει στη μαμάκα σου αφού σου ζητήσει πρώτα να κατεβάσεις τα
  σκουπίδια της? τον ρωτάω πολύ σοβαρά
- Και που θα βρει ατσαλόβεργα σαν την δική μου? μου κάνει και
  παράλληλα τον πιάνει.
- Άρη σίγουρα καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν και άνδρες με μεγαλύτερη
  τσουτσούνα από σένα.
- Η δική μου Αγνή είναι εξαρτημένη από το πέος μου. Τελεία και παύλα.
- Η Αγνή του Θεού λοιπόν, του κάνω και κατεβάζω μία τεκιλίτσα
- Ακριβώς
- Φέρτην κάνα βράδυ από δω
- Καλά είσαι σοβαρός ρε? απαντά με ερώτηση. Στο τόπο του εγκλήματος θα
  τη φέρω. Τι θα κάνει εδώ?
- Θα σου κρατά το φανάρι. Έτσι όπως μας τα περιγράφεις δε θα έχει
  αντίρρηση.
- Ρε άντε από δω πέρα.
- Αφού γουστάρεις να ξενοπηδάς συνεχώς γιατί έχεις δεσμό? του κάνω
- Καλά πλάκα κάνεις. Δεύτερος θεμελιώδης κανόνας. Ο άνδρας πρέπει να έχει
  μόνιμο δεσμό. Διαφορετικά είναι ανώμαλος
- Δηλαδή εγώ είμαι ανώμαλος?
- Προφανώς.
- Στο δικό σου το μυαλό?
- Προφανώς..
- Έπηξα, λέω και σηκώνομαι από το πάγκο.
- Φεύγεις?
- Λέω να τη κάνω.
Πίνω τη τελευταία γουλιά από το ποτό μου, κάνω νεύμα στο Στέλιο και
κατευθύνομαι προς την έξοδο. Ο Άρης βρίσκει ευκαιρία να τη πέσει στη
γκόμενα που μπάνιζε καθόλη τη διάρκεια που μιλάγαμε και ο Bruce
Springsteen με το "Missing" κάνει εισαγωγή. Στην πόρτα υπάρχει
συνωστισμός και βρίσκω ευκαιρία να στρίψω τσιγάρο. Ξαφνικά ακούγεται
φασαρία από μέσα και μαζεύονται όλοι οι περίεργοι. Από μισόλογα
καταλαβαίνω ότι πέφτει ξύλο.
- Δε συστηθήκαμε πριν? με αιφνιδιάζει η λυγερόκορμη καστανόμαλλα
  βγαίνοντας.Είμαι η Νίκη.
- Στέφανος.
- Δέρνουν το φίλο σου μέσα...
- Καλά του κάνουν.
- Θες να πάμε για ποτό?
- Και αν εγώ είμαι χειρότερος?
- Το ελπίζω να είσαι....



*Κατσικώνομαι = Γίνομαι τσιμπούρι σε κάποιον. Δεν ξεκολλάω με τίποτα.
*DNA = Το δεσοξυριβοζονουκλεϊνικό οξύ είναι ένα νουκλεϊκό οξύ που περιέχει τις
γενετικές πληροφορίες που καθορίζουν τη βιολογική ανάπτυξη όλων των κυτταρικών
μορφών ζωής και των περισσοτέρων ιών.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου