Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Εφτά

Την κοιτώ μισή ώρα από την στιγμή που μπήκε στο μπαρ και δεν έχω πάρει τα μάτια μου από πάνω της. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με έχει συνεπάρει.Ο τρόπος που μιλάει, που γελάει, που πειράζει τα μαλλιά της ή το πως κάθεται?  Μου θυμίζει μια παλιά μου γκόμενα η οποία ήταν χορεύτρια.
- Ξέρετε τι λάτρευα πάνω της? 
Τον τρόπο που καθόταν με ίσια την πλάτη. Είχε μια ευγένεια, μια φινέτσα, μια χάρη.
- Θα πας να της μιλήσεις ή θα το φιλοσοφήσεις για πολύ, με προσγειώνει ο Στέλιος { Στέλιος= 32 χρονών, μπάρμαν - ιδιοκτήτης,κωλομπάρας* και ο τελευταίος από τον οποίο θα ζητούσα συμβουλή }.Πιο πολύ από δική μου επιθυμία παρά από την παραίνεση του Στέλιου παίρνω το ποτό μου και κατευθύνομαι προς εκείνη.
- Επιτέλους, της λέω.
Ξαφνιάζεται.
- Επιτέλους τι? ρωτά
- Επιτέλους σε βρίσκω.
Η απορία της ολοένα και μεγαλώνει.
- Γιατί με έψαχνες?
- Σε όλη μου τη ζωή.
Μου χαμογελά.
- Γνωριζόμαστε? Έχουμε ξαναμιλήσει?
- Αν είχε συμβεί αυτό θα το θυμόσουν σίγουρα!
- Μεγάλη αυτοπεποίθηση έχεις!
- Ναι το χω αυτό...
- Και που με έψαχνες?
- Στα όνειρα σου!!
- Άργησες όμως?
- Όταν σε έβρισκα, εσύ ξυπνούσες
- Αυτά λες σε όλες?
- Μόνο σε αυτές που με ενδιαφέρουν.
- Και έχεις μεγάλο ρεπερτόριο?
- Ποταμό.
Γελάει.
- Στέφανος, της λεω.
- Ελπίδα, χάρηκα.
Κάτι μου έρχεται συνειρμικά στο μυαλό με το όνομα της, αλλά κρατιέμαι
σε ένα επίπεδο.
- Με τι ασχολείσαι Ελπίδα?
- Είμαι αρχιτέκτονας και δουλεύω σε ένα γραφείο μελετών
- Ενδιαφέρον ακούγεται!
Άντε τώρα εσύ να της πεις για τις ντομάτες της κυράς Τασίας, σκέφτομαι
αλλά δεν πτοούμαι και αλλάζω κατηγορία.
- Αν ήσουν ταινία, Ελπίδα, ποια θα ήσουν?
Ξαφνιάζεται, αλλά της αρέσει.
- Το "Love me if you dare"!
- Αν ήσουν βιβλίο?
_ Το "Lord of the rings".
- Αν ήσουν χρωμα?
- Το κόκκινο.
- Και αν ήσουν ζωο?
- Άλογο. Μα γιατί τα ρωτάς όλα αυτά?
-Λοιπόν, είσαι μια γυναίκα με πάθος, κοινωνική, που διεκδικείς το
όνειρο σου μέχρι τέλους, ρομαντική, πεισματάρα, που δεν της αρέσουν οι
δεσμεύσεις και θέλει να αισθάνεται ελεύθερη.
- Καλά είσαι απίστευτος. Πως το κανεις?
- Μικρά μυστικά...
- Να σε ρωτήσω κάτι?
- Και δε ρωτάς..
- Γαμάς όσο ωραία μιλάς?
Και εδώ η μαγεία χάνεται. Τα φώτα σβήνουν. Ο χρόνος παγώνει.
Σε λίγη ώρα βρισκόμαστε στο κρεβάτι του σπιτιού μου και πηδιόμαστε σαν
ζώα. Η γυναίκα είναι παραλλαγή της Catwoman*. Μόνο το μαστίγιο της λείπει.
Απίστευτη. Μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις, στάσεις και συμπλέγματα
αποφασίζουμε να κάνουμε ανακωχή. Εκείνη πάει στην κουζίνα για νερό και
εγώ βρίσκω ευκαιρία να στρίψω τσιγάρο.
- Το ξέρεις ότι έχεις μεγάλο ψυγείο? 
μου φωνάζει απο την κουζίνα και γω αναρωτιέμαι αν πέταξα από κει τελικά
δύο κονσέρβες που είχαν λήξει και μύριζαν. Όταν επιστρέφει στο κρεβάτι
την παρατηρώ καλύτερα. Φοράει ένα στρινγκ - περίεργο πράγμα, παλιά τράβαγες
την κυλότα να δεις κώλο και τώρα τραβάς το κώλο να βρεις την κυλότα -  με
το οποίο καλύπτει το φύλο της και εξουσιάζει κάθε αρσενικό που συναντάει
στο διάβα της. Τα ξανθά μαλλιά της, σκεπάζουν ένα πρόσωπο με δύο μεγάλα
μαύρα μάτια και ένα βλέμμα όλο σαγήνη. Όχι, δεν είσαι εσύ η Ελπίδα που
θωρώ μπροστά μου με απόγνωση. Είσαι ένα βουνό γιομάτο πάγο και γω σαν
άλλος Τιτανικός οδεύω υπνοβατώντας πάνω σου για να τσακιστώ.
- Άναψες τσιγάρο, μου κάνει και δείχνει ενοχλημένη.
- Κάνω 30 την ημέρα. Κοίτα να το συνηθίσεις,
της απαντώ, θέλοντας να της κόψω το βήχα απο την αρχή.
- Έχω άσθμα, μου λέει και με αιφνιδιάζει.
Και να ήθελα να της τον κόψω τωρα...






*Κωλομπαράς = Το σωστό κολομπαράς. Από την τούρκικη λέξη kulampara. Ο
συνουσιαζόμενος με άντρα έχοντας ρόλο ενεργητικό.
*Catwoman = Γυναίκα γάτα. Φανταστικός χαρακτήρας εμπνευσμένος από την DC
Comics.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου