Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Το Πείραμα ( Ε Μέρος )

- Καλημέρα Νικ. Ελπίζω να ξεκουράστηκες και να είσαι καλύτερα από χθες.
- Ρωτάς αν κοιμήθηκα καθόλου... Μετά από ενάμιση αιώνα ξάπλα, δεν μου κολλάει πια ύπνος. Και έχω ένα παράπονο. Ζήτησα χθες, από τους βοηθούς σου, μία τηλεόραση για να σκοτώσω την ώρα μου και με κοιτούσαν λες και ήρθα από τον Άρη. 
- Σε κοιτούσαν περίεργα γιατί δεν γνωρίζουν τι είναι... 
- Μιλάς σοβαρά. Δεν έχετε τηλεόραση? 
- Δεν μας χρειάζεται Νικ. Η δική σου γενιά γαλουχήθηκε πάνω σε ένα καναπέ τρώγοντας πατατάκια και μένοντας για ώρες αποβλακωμένη μπροστά σε ένα χαζοκούτι. Εμείς πιστεύουμε ότι η ζωή είναι εκεί έξω και έτσι τις καταργήσαμε. Δεν έχουμε ανάγκη από τηλεπερσόνες και μαϊντανούς. Όπως επίσης σταματήσαμε εφημερίδες και περιοδικά. Και στο ραδιόφωνο παίζουμε αποκλειστικά μόνο μουσική. 
- Και από που ενημερώνεστε? 
- Από το διαδίκτυο. Μπορεί να γράψει ο οποιοσδήποτε, οτιδήποτε. Όλοι είμαστε εν δυνάμει δημοσιογράφοι γιατί κακά τα ψέματα Νικ, η γενιά σου είχε πήξει από μαχόμενους επαγγελματίες ρεπόρτερ της πορδής, συντάκτες και κονδυλοφόρους παρλαπίπες του γλυκού νερού και στημένους ειδησεογράφους. 
- Δεν είναι επικίνδυνο να μπορεί να γράφει ο καθένας? 
- Ο κυβερνοχώρος έχει την δύναμη να αναδείξει αυτά που πρέπει και τα υπόλοιπα να τα στείλει στον κάδο ανακύκλωσης. 
- Κατάλαβα. Άδικος κόπος ο καταψύκτης για τον Πρετεντέρη λοιπόν! 
- Ποιος είναι ο κύριος? 
- Έγκριτος δημοσιογράφος της εποχής μου που μπήκε στο ψυγείο με σκοπό να σας ανακαλύψει και εκείνος 
- Τι να πω..  Αν είναι τόσο καλός στο δημόσιο λέγειν, ας γράψει επιθεώρηση για το θέατρο.. Τέλος πάντων. Νικ, χθες σου υποσχέθηκα να σε φέρω σ' επαφή με τον πρόεδρο της ομοσπονδίας μπάσκετ και κράτησα το λόγο μου. Είναι έξω και περιμένει. Είναι Έλληνας ομογενής μεγαλωμένος στην Αγγλία, λίγο ιδιόρρυθμος αλλά με καρδιά μικρού παιδιού. Θα σας αφήσω μόνους να τα πείτε με την ησυχία σας. 
- Μην χαθείς γιατρέ... 
- ... 
- Μίστερ Νικ νάϊς του μιτ γιου. Το όνομά μου είναι Τζον Κόρφας και είμαι βέρι συγκινημένος που μπροστά μου έχω έναν λέτζεντ του παγκόσμιου μπάσκετ. Μάϊ φρεντ γουάτ ναϊτ το 1987 με το Ευρωμπάσκετ. Τι έπος!  Και ο μίστερ Συρίγος τι περιγραφή. Με τον γερό Γιοβάϊσα και τον αγαθό γίγαντα Καμπούρη. Σαν να τον ακούω. Κρίμα που αρνήθηκε να καταψυχθεί. Θα μας ήταν πολύ γιούσφουλ σήμερα. Αμ το τραγούδι... Ουί 'ρ λιβιγκ τουγκέδερ μπατ στιλ ιτσ φεηργουελ...
ιτσ δε φαϊναλ καουντάουν... Και τι μουνάκι το φωνητικό ε?  Τρελό πουτσομεζεδάκι! 
- Άντρας ήταν! 
- Μα είχε ξανθιά περμανάντ? 
- Άντρας! 
- Ρουζ στα χείλη? 
- Άντρας είπαμε 
- Ο σιτ μάϊ φάκερ νίγκα.. Κανείς δεν είναι τέλειος!  Ένιγουεη στα χέρια μου κρατώ ένα λεύκωμα με την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ και στο χαρίζω με αλ μάϊ λοβ. 
- Έχετε κάποια συγγένεια με τον Κόρφα της γενιάς μου? 
- Απλή συνωνυμία... Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με συνδέουν όλοι με αυτήν την τάπα... Τι μπορώ να κάνω φορ γιου μίστερ Νικ? 
- Δώστε μου μια πορτοκαλί μπάλα, καθίστε στην κερκίδα και τα υπόλοιπα θα τα ξαναγράψει η ιστορία... 
- Μίστερ Νικ τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά... 
- Ποτέ δεν ήταν. Εγώ τα έκανα να φαίνονται έτσι! 
- Μίστερ Νικ θαυμάζω το κουράγιο εντ γιορ κόνφιντενσ, αλλά οφείλω να σου επισημάνω σαμ τσεϊντζ που έχουν γίνει στο χώρο του μπάσκετμπολ. Πρώτα απ'όλα δε τάϊμ του παιχνιδιού μειώθηκε στα 32 min και παίζονται 4 οκτάλεπτα. 
- Έπαιζα για πλάκα σαράντα... 
- Μην βιάζεσαι μίστερ Νικ. Λετ μι του γκο ον..  Ο χρόνος επίθεσης είναι στα 35 sec και η γραμμή φορ θρι πόϊντς στα 8,5 μέτρα. Ο αγωνιστικός χώρος μεγάλωσε και είναι πλέον 33 μέτρα μήκος και 20 μέτρα πλάτος. Επίσης η διάμετρος στεφάνης αυξήθηκε στα 55cm 
- Στα 45cm που ήταν στην εποχή μου δεν αστοχούσα ποτέ. Τώρα θα κάνω πάρτι... 
- Και ερχόμαστε του δε ποϊντ μίστερ Νικ. Το ύψος της στεφάνης είναι πλέον στα 4,05 μέτρα. 
- Γιατί τόσο ψηλά? 
- Μπικόους ο μέσος όρος στο ύψος έχει φτάσει τα 2,70 μέτρα! 
- Πως? 
- Λυπάμαι μίστερ Νικ. Και να πατούσες το παρκέ θα ήταν αδύνατο να κοντρολάρεις δε μπολ, η περιφέρεια της οποίας έχει φτάσει τα 88 εκατοστά. 
- Μα δεν μπορεί...  Στην εποχή μου έπαιζε μπάσκετ ακόμα και παίκτης με ύψος 1,60? 
- Αυτός το μόνο που θα μπορούσε να κάνει τουντέϊ είναι το σκαμπό του κομισάριου στην γραμματεία! - Και τι μπορώ να κάνω τώρα? 
- Μόλις πάρεις εξιτήριο φρομ χίερ καμ το μι. Στην ομοσπονδία. 
- Τι... για να κάνω τον γραφιά ή τον θυρωρό? 
- Γιορ εξπίριενσ θα μας φανεί χρήσιμη... 
- Θέλω να μείνω μόνος μου... Μπορείς να φύγεις σε παρακαλώ? 
- Ασ γιου γουϊς... Αν σε κάνει να νοιώθεις μπέτερ δεν είσαι ο μόνος που νοιώθει έτσι.
Θρι περιπτώσεις πρόσφατων περιστατικών αποψυχθέντων μελών είναι άξιες λόγου. Δε φερστ είναι ενός Γερμανού πρωταθλητή αγώνων της φόρμουλα που ήρθε με ταχύτητες μοτοποδηλατικές να μας κάνει τον καμπόσο. Δε σέκοντ ένας Αμερικανός προσπαθούσε να μας πείσει ότι ήταν τσάμπιον κρατώντας ένα μπαστούνι και προσπαθώντας να βάλει ένα μπαλάκι σε μια τρύπα. Υποστήριζε μάλιστα ότι ήταν ο πλουσιότερος αθλητής στον κόσμο στην εποχή του κάνοντας αυτό το τρικ. Εντ δε θερντ ένας Τζαμαϊκανός μόλις συνήλθε από τον πάγο βάλθηκε να καμώνεται ότι τρέχει τα 100 μέτρα κάτω από 9,50 δευτερόλεπτα. Μόλις του είπαμε ότι το παγκόσμιο ρεκόρ αυτή την στιγμή είναι στα 5,50 sec έπαθε μπρέϊκντάουν και εδώ και μια εβδομάδα έχει τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου